İstanbul Türkiye'nin en kalabalık nüfuslu şehri olarak dikkat çekiyor. İstanbul içerisinde toplam 39 ilçe bulunuyor. Vatandaşlar bu ilçeler hakkında pek çok soru soruyorlar. Bu sorulardan bir tanesi de İstanbul'un en sinirli ve agresif ilçesi hangisi? Sorusu, bu soruya sizler için cevap aramaya çalıştık. İşte detaylar...
İstanbul'un en sinirli ve agresif ilçesi hangisi?
Arnavutköy İlçesi
Arnavutköy, İstanbul’un Avrupa Yakası’nda yer alan bir ilçe olarak bilinir. Bu bölgede eskiden bir Arnavut köylüsü yaşamıştır. Bu kişi, Arnavutköy’ün adını veren kişidir. Çünkü; bu bölge tarihte Edirne ve Avrupa’ya giden yolun üzerinde bulunmuştur. Bu yoldan geçenler, burada bir Arnavut yaşadığını görünce, bu yere Arnavut’un Köyü demişlerdir. Zamanla bu isim Arnavutköy şekline dönüşmüş ve halk arasında böyle anılmıştır.
Arnavutköy’ün ne zaman kurulduğunu kesin olarak belirlemek zor, fakat arşivlerde bulunan haritalara göre bölge 1850’lerde ve 1890’larda da (Arnaout Kevi) Arnavutköy adıyla tanınıyor ve haritalarda bu adla gözüküyordu. 1920’li yıllardan sonra daha ayrıntılı bilgilere erişilebiliyor.
Arnavutköy, mübadele öncesinde yaklaşık 180 hanelik Rum köylülerinin yaşadığı ve bugün “Eski Köy”, “Köy içi”, “Aşağı Köy” gibi farklı isimlerle anılan bir yerde bulunuyordu. 1923 Lozan Antlaşması kapsamında; Türkiye ile Yunanistan arasında yaşayan halkların değiştirilmesi “mübadele” anlaşmasının imzalanmasıyla birlikte iki ülke arasında göçler olmuştur.
Sultanbeyli İlçesi
Sultanbeyli, İstanbul’un Anadolu yakasındaki bir ilçesidir. Kartal, Pendik ve Sancaktepe ilçeleriyle sınır komşusudur. Sultanbeyli ismi “Sultanbeyli’nin yeri” anlamına gelirken, daha sonra “Sultan Beyliği Çiftliği”, “Sultan Beyliği” ve son olarak da “Sultanbeyli” şeklinde anılmıştır.
Sultanbeyli’nin geçmişi çok eski zamanlara dayanmaktadır. Roma ve Bizans İmparatorluğu zamanında, Üsküdar’dan Gebze’ye kadar uzanan bölge Tekfurluk yani yerel yönetim merkezi olmuştur. Bugün Sultanbeyli ilçesinin içinde kalan tarihi Aydos şehri ve kalesiyle Sultanbeyli ovası çevresindeki yerleşim yerlerinin de bulunduğu coğrafi alan, antik dönem ve sonrasında, göç yolu üzerinde önemli bir durak konumundaydı.
Stratejik yeri nedeniyle, ortaçağda ve sonrasında uzun bir süre bu merkez olma özelliğini sürdürecekti. Asya-Anadolu tarafıyla, İstanbul-Avrupa arasındaki ana ulaşım yolu (bugünkü Fatih Bulvarı yani tarihi Bağdat Caddesi) bu alandan geçtiği için, bütün askeri ve sivil ulaşım açısından büyük önem taşımaktaydı.
İstanbul’un Anadolu ile bağlantısını sağlayan bir yol üzerinde bulunması, Türk ordularının İstanbul’u fethetmek için önce bu bölgeyi ele geçirmelerini zorunlu kılıyordu. Aynı şekilde Bizans ordusu da Anadolu’dan gelecek saldırılara karşı bölgede hazırlık yapıp konaklıyordu. Bu özelliği Osmanlı ordusu da fetihten sonra sürdürmüştür.
Sultangazi İlçesi
Sultangazi, İstanbul’un Avrupa Yakası’nda yer alan bir ilçedir. 2008 yılında Gaziosmanpaşa’dan 14, Eyüpsultan ve Esenler’den birer mahalle alınarak kurulmuştur. İlçe, deniz seviyesinden 50 metre yükseklikte ve 36 km²’lik bir alana sahiptir. Doğusunda Eyüpsultan, batısında Esenler, güneyinde Gaziosmanpaşa, kuzeybatısında Başakşehir ilçeleriyle komşudur. İstanbul’un ilçeleri arasında yüzölçümü bakımından 19. sırada yer almaktadır.
İlçe, 16 mahallede kurulmuş olup Alibey barajı, Cebeci taş ocakları ve birkaç küçük akarsu ile zenginleşmiştir. Alibey barajı 1975 - 1983 yılları arasında, Avrupa yakasının büyük bir bölümüne içme, kullanma ve sanayi suyu sağlamak amacıyla yapılmıştır. Hâlâ bu görevini sürdürmektedir. Barajın toprak gövde dolgu tipi olup hacmi 1.930.000 m³, yüksekliği 30,00 m, göl hacmi 66,80 hm³, göl alanı 4,66 km²’dir.
Yıllık 39 hm3 içme suyu vermektedir. Baraj üzerinde su sporları ve amatör balıkçılık yapılmakta, çevresindeki korunaklı ormanlık alan ilçenin sosyal ihtiyaçlarına cevap vermektedir. İlçede ayrıca bir yükseköğretim kurumu (Bezmiâlem Vakıf Üniversitesi İlhan Varank Kampüsü) yer almaktadır.
Esenler İlçesi
Esenler, İstanbul’un 39 ilçesinden biridir. Doğuda Gaziosmanpaşa, Bayrampaşa, Zeytinburnu ve Sultangazi, batıda Bağcılar ve Başakşehir, güneyde Güngören ilçeleriyle komşudur. Esenler’in 17 mahallesi vardır ve yüzölçümü 5.227 hektardır. Metris Cezaevi bu ilçede yer almaktadır. Esenler 2009 yılında Eski Habipler Mahallesini Sultangazi’ye bırakarak bugünkü sınırlarına kavuşmuştur.
Esenler, çevredeki diğer ilçelerden ayrılarak, daha çok konut bölgesi olarak gelişmiştir. Esenler’in Davutpaşa yoluyla bağlantısı olan Ayazma yolu boyunca, su kontrol kuyuları, Üçyüzlü, Ayazma Çeşmesi, Su Terazisi ve garaj içinde harap durumda bulunan Kilise gibi tarihi yapılar bulunmaktadır. Bu yapılar güzel bir mimari örneği oluştururlar. Esenler Merkez Camisi’nin karşı tarafındaki Kilise kalıntısı restore edilerek bugün Dijital Kütüphane olarak kullanılmaktadır.
İstanbul surlarının yıkımından sonra bu bölge arazileri askeri açıdan stratejik hale gelmiştir. İlçenin tarihi İstanbul Tarihi ile birlikte ele alınmalıdır. İlçede çok fazla tarihi eser yoktur. Bizans ve Osmanlı dönemlerinden kalan çeşme, su kemeri, su terazisi ve sebil gibi yapılardır. Bu eserlerin kitabeleri zarar gördüğü için ne zaman yapıldıkları bilinmemektedir. Bunlar: Avas kemeri, Atışalanı Çeşmesi, Atışalanı Sebili, Menderes Çeşmesi (Litros Ayazması), Yavuz Selim Çeşmesi ve Nene Hatun Çeşmesi.
Sancaktepe İlçesi
Sancaktepe, İstanbul’un Anadolu Yakasında bulunan bir ilçedir. 2008 yılında ilçe olmuştur. Çevresinde Kartal, Maltepe, Ataşehir, Ümraniye, Çekmeköy, Pendik ve Sultanbeyli ilçeleri yer alır. İlçenin yüzölçümü 62,41 kilometrekaredir, nüfusu 414.143 kişidir ve toplam 19 mahalleden oluşur.
Sarıgazi, Yenidoğan ve Kartal’ın Samandıra mahalleleri Ümraniye’ye bağlıyken, 2008 yılında Sancaktepe ilçesi olarak ayrılmıştır. İlçenin kaymakamlık ve belediye binaları Sarıgazi’de bulunmaktadır. İlçede Türkiye’nin ve Avrupa’nın en büyük şehir hastanelerinden biri yapılması planlanmaktadır. Yavuz Sultan Selim Köprüsü’nün bağlantı yolları ilçenin içinden geçmektedir.
2018 yılında belediye binası Samandıra’ya taşınmıştır. İlçeye metro hattı getirilmesi de düşünülmektedir. 2019 yerel seçimlerinde Şeyma Döğücü AK Parti’den Belediye Başkanı olmuştur.
Sancaktepe ilçesi, 2008 yılında çıkarılan 5747 sayılı Kanunla, Ümraniye ve Kartal ilçelerine bağlı üç beldeyi birleştirerek oluşturulmuştur. Bu kanun, 22 Mart 2008 tarihinde 26824 sayılı Resmi Gazetede yayınlanmış ve yürürlüğe girmiştir. Böylece, Sarıgazi, Yenidoğan ve Samandıra beldelerinin tüzel kişilikleri sona ermiştir.
Gaziosmanpaşa İlçesi
Gaziosmanpaşa, İstanbul’un bir ilçesidir. İstanbul’un son dönem yerleşim yerlerinden biri olan Gaziosmanpaşa, daha önce Taşlıtarla ve Küçükköy olarak anılırdı. 1950’li yıllardan itibaren gelişen ve 1963 yılında ilçe statüsü kazanan Gaziosmanpaşa’nın merkezi eski adıyla Taşlıtarla’dır. Gaziosmanpaşa ilçesi Bayrampaşa, Esenler, Eyüpsultan ve Sultangazi ilçeleriyle sınır komşusudur.
İlçenin nüfusu arttıkça trafik sorunu da büyümektedir. T4 tramvay hattı ve M7 metro hattının hizmete girmesiyle modern bir ulaşım imkanına kavuşmuştur. Bu sayede en çok göç alan ilçelerden biri olmuştur.
Gaziosmanpaşa, İstanbul’un Avrupa Yakası’nda bulunan bir ilçedir. 16 mahalleden oluşmaktadır. 2008 yılında yürürlüğe giren yeni kanunla Arnavutköy ve Sultangazi adlı iki yeni ilçe kurulmuştur. Bu ilçelerin Gaziosmanpaşa’dan ayrılmasıyla ilçenin nüfusu 1.013.048’den (2007) 460.675’e (2008) gerilemiş ve “Türkiye’nin en kalabalık ilçesi” olma özelliğini yitirmiştir.
Gaziosmanpaşa’nın bugünkü ilçe sınırları, geçmişte Eyüpsultan ve Çatalca ilçelerine aitti. İlçenin merkezinin yer aldığı güneydoğu bölgesi 1950’lere dek ıssızdı. Bu araziler Eyüp ilçesine bağlıydı ve kuru ve taşlı oldukları için Taşlıtarla olarak biliniyordu.
Silivri İlçesi
Silivri, Marmara Bölgesi’ndeki İstanbul iline bağlı bir kıyı ilçesidir. D-100 (eski E-5) kara yolunun kenarında, İstanbul merkezinden 69 kilometre batıda bulunur. Tarihte Selymbria veya Selybria (Yunanca:Σηλυ(μ)βρία) olarak bilinen Silivri, ticaret yollarına ve doğal limana yakın olması sebebiyle önemli bir yerleşimdir.
Körfezin doğusunda 56 m yükseklikte dik bir tepede yer alan Silivri, Megara kolonisi olarak anılır ancak kazılarda burasının Yunan kolonisi olmadan evvel Trakya’lıların yaşadığı bir yer olduğu anlaşılmıştır.
Strabon, şehrin isminin mitolojik kurucu Selus’un adıyla Trakçada “şehir” anlamına geldiğini sandığı “bria” sözcüğünün birleşmesinden meydana geldiğini söyler. Fakat “bria” aslında “şehir”[3] demek değildi ve başka bir şey ifade ediyordu.
Selymbria, hekim Herodicus’un memleketiydi ve MÖ 351’de Atina’nın dostuydu. MÖ 2. yüzyılın sonlarına kadar bağımsızlığını sürdüren kent, yanı başındaki Bizantion ve Perinthos’un güç kazanmasıyla bir sonraki yüzyıllarda onlara bağlı oldu.
Yerleşim, Roma İmparatorluğu egemenliğinde bir köy haline geldi. 5. yüzyılın başında, Bizans imparatoru Arcadius’un (377-408) saltanatı zamanında, eşi Aelia Eudoksia’nın adına kentin ismi resmen Yunancada Eudoxiopolis (Εὐδοξιόπολις) olarak değiştirildi ama bu isim tutunmadı. MS 805’te Bulgar Hükümdarı Krum kasabayı talan etti.
Çekmeköy İlçesi
Çekmeköy, İstanbul’un Anadolu Yakası’ndaki bir ilçedir. 2009 yılında Ümraniye’den ayrılarak Ömerli, Alemdağ ve Taşdelen belediyelerinin birleşmesiyle kurulmuştur. Bu belediyelere bağlı 17 mahalle ve 5 köy de Çekmeköy’e dahil olmuştur. Çekmeköy’ün yüzölçümü 148,08 kilometrekaredir ve 135.603 kişi burada yaşamaktadır.
İlçe nüfusu, 1990’da 13.523, 2000’de 37.502, 2007’de 70.683, 2017’de ise 248.859 olarak kaydedilmiştir. Nüfusun %50,32’si erkek, %49,68’i ise kadındır. Çekmeköy’ün komşuları arasında Beykoz, Şile, Ümraniye, Sancaktepe ve Ömerli Barajı bulunmaktadır.
Çatalca İlçesi
Çatalca, İstanbul’un en batıdaki ilçesidir. Şehrin en geniş yüz ölçümüne sahip olmasına rağmen, nüfus bakımından sadece Adalar ve Şile’den daha küçüktür. Çatalca, Tanzimat’tan sonra 1865 yılında vilayet düzenlemeleri kapsamında Meclis-i İdare-i Liva-yı Zabtiyye’ye dahil edilmiştir. 1924 yılında Mustafa Kemal Atatürk’ün talimatıyla vilayet merkezi olmuştur. Ancak 1926 yılında çıkarılan bir kanunla yeniden ilçe statüsüne indirilerek İstanbul’a bağlanmıştır.
Trakya’nın adını aldığı Traklar’ın yaşadığı bölgede, Doriscus yakınında kurulan Ergiske (Ἐργίσκη), bir Yunan kolonisiydi. Bizans zamanında Metrai veya Metris, Osmanlı öncesi Rumlarca Hanice diye anılırdı. Ergiske isminin Poseidon’un oğlu Ergiscus’tan, Metris isminin ise İskender’in komutanlarından Ayametris’ten geldiği söylenir.
Çatalca, İstanbul’un ilçelerinden biridir. Yüzölçümü 1715 km² olan ilçenin büyük bölümü ormanlarla kaplıdır. İl merkezine 55 km uzaklıktadır. Karadeniz kıyısında bulunan ilçenin sahil şeridi 135 km’dir. Güneyde Büyükçekmece, batıda Silivri ve Tekirdağ’ın Saray ilçesi, doğuda ise Arnavutköy ile komşudur. İlçede merkez belediyeye bağlı on altı, toplamda kırk iki köy bulunur.
İlçenin coğrafi yapısı, Yıldız Dağları’nın Karadeniz’e uzanan kısımlarından oluşur. Bu dağların güneyinde bereketli ovalar yer alır. İstanbul’un içme suyu ihtiyacı Durusu Gölü ve Büyükçekmece Baraj Gölü’nden karşılanır. Durusu Gölü’ne akan birçok dere vardır. Bunlardan en önemlisi Yıldız Deresi’dir.
Esenyurt İlçesi
Esenyurt, İstanbul’un en kalabalık ilçesidir. 2022 yılında nüfusu 1 milyonu aşmıştır. İlçe, 2008 yılında Büyükçekmece’den ayrılarak Kıraç ile birlikte kurulmuştur. İlçede bir şehir parkı vardır ve ilçenin güvenliği polis tarafından sağlanmaktadır. Emniyet müdürlüğü binası da ilçede yer almaktadır.
Esenyurt, 19. yüzyılın başlarında Ekrem Ömer Paşa’nın çiftliği üzerinde kurulmuş bir yerleşimdir. Çiftliğin sahiplerinden biri olan Eşkinoz ailesinin ismi, yerleşime de verilmiştir.
1967 yılında yerleşimin ismi Esenyurt olarak değiştirilmiştir. Eşkinoz Çiftliği’nde çalışan yerli halka, 1920-1938 yılları arasında Romanya ve Bulgaristan’dan gelen göçmenler ve son zamanlarda iç ve dış göçlerle gelen insanlar katılmıştır. Bu durum, Esenyurt’un etnik yapısının bugünkü çeşitliliğini oluşturmuştur.
Esenyurt’un ilk belediye başkanı Gürbüz Çapan’dır. Şimdiki belediye başkanı ise Cumhuriyet Halk Partisi’nden Kemal Deniz Bozkurt’tur. İlk yerleşim yeri, Merkez Mahallesi’nin Köyiçi bölgesindeki Çingene Mahallesi’dir.
Bu mahalle, yerleşmenin en eski ve en yoğun özelliklerini taşımaktadır. Romanya ve Bulgaristan göçmenlerinin yaşadığı Göçmen Mahallesi de Merkez Mahallesi’nin kuzeyinde yer almaktadır.
Esenyurt, İstanbul’un Avrupa Yakası’nda bulunan bir ilçedir. Marmara Bölgesi’nin Trakya kısmında yer alan Esenyurt, doğuda Küçükçekmece Gölü, batıda Büyükçekmece, kuzeyde Bahçeşehir ve TEM Otoyolu, güneyde Firuzköy ve E-5 Otoyolu ile çevrilidir. Esenyurt’un komşu ilçeleri batıda Büyükçekmece, kuzeyde Başakşehir, kuzeybatıda Arnavutköy, doğuda Avcılar, güneyde Beylikdüzü’dür.
Bağcılar İlçesi
Bağcılar, İstanbul’un Avrupa Yakası’nda bulunan kalabalık bir ilçedir. İstanbul’un en çok nüfuslu 4. ilçesi olan Bağcılar, 2022 yılında 740.069 kişiye ev sahipliği yapmıştır. Bağcılar, ulaşım imkanları bakımından oldukça gelişmiş bir ilçedir.
Bağcılar Belediyesi tarafından hazırlanan “Köyden Kente Geçmişten Geleceğe Bağcılar” isimli kitap, Bağcılar’ın tarihini ve yeni keşiflerini anlatan bir konferansla tanıtıldı.
Bağcılar’ın 143 yıl öncesine ait fotoğraflar bulunmuştur. Bağcılar ilçe merkezinde Genç Osman’ın 403 yıl önce yaptırdığı bir caminin varlığı ortaya çıkmıştır. Ayrıca Bağcılar’ın merkezine yakın Güngören ilçesinde Genç Osman’ın inşa ettirdiği 400 yıllık başka bir cami daha vardır.
ağcılar, Osmanlı zamanında Mahmutbey Nahiyesi’ne bağlı Rumların oturduğu bir köydü. Mahmutbey Nahiyesi İstanbul’un en köklü yerleşim yerlerinden biri olup 11 köyü bünyesinde barındıran bir bölgeydi. İstanbul Büyükşehir Belediyesi İstatistik Müdürlüğü’nün “İstanbul Şehri İstatistik Yıllığı 1930-31” adlı kitabında bu köylerden altısının adları şöyle verilmiştir: Avaz Köyü, Ayapa Köyü, Ayayorgi Köyü, Çıfıtburgaz Köyü, Vidoz Köyü ve Yeni Bosna Köyü.
Bu köylerin adları zaman içinde Avas Atışalanı, Ayapa Kirazlı, Litros Esenler; Vidos Güngören, Ayayorgi Kayabaşı, Nifos Kocasinan ve Çıfıtburgaz da Bağcılar şeklinde değişmiştir. Çıfıtburgaz, “Yahudi kalesi” demektir. Mahmutbey Nahıyesi 1950’li yıllarda jandarma karakolu, sağlık merkezi, eczane, postane, Elektrik Birliği,sinema, misafirhane, köy muhtarlığı ve okul müdürlüğü lojmanından oluşan bir köy konağına sahipti.
Avcılar İlçesi
Avcılar, İstanbul’un Avrupa yakasındaki bir ilçedir. Avcılar 27 Mayıs 1992 tarihinde ilçe statüsü kazanmıştır. İlçenin doğu sınırını Küçükçekmece Gölü ve Küçükçekmece ilçesi, kuzey sınırını Başakşehir ilçesi, batı sınırını Esenyurt ve Beylikdüzü ilçeleri, güney sınırını ise Marmara Denizi oluşturmaktadır. İlçe merkezi, İstanbul’un merkezine 27 km mesafededir.
Avcılar’da TEM otoyolu ve Karayolu geçmektedir. Avcılar’da sanayi sektörünün gelişmesiyle birlikte balıkçılık, bağcılık ve tarım önemini yitirmiş, bunların yerine sanayi, ticaret ve rekreasyon (eğlence-dinlenme) alanları gelişmiştir. Avcılar’da metal eşya, tekstil, giyim eşyası gibi çeşitli alanlarda 250’den fazla sanayi kuruluşu bulunmaktadır. Nüfusun %40’tan fazlası işçi, %10’u esnaf ve küçük memur kesiminden oluşmaktadır.
İlçede çok sayıda eğitim kurumu bulunmaktadır. Bu kurumlardan biri de İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa Avcılar Kampüsü’dür. Kampüste Mühendislik, Veterinerlik ve Spor Bilimleri Fakülteleri, Teknik Bilimler Yüksek Okulu gibi bölümler yer almaktadır.
Ayrıca İstanbul Gelişim Üniversitesi de ilçede faaliyet göstermektedir. İlçe, yerel medya açısından da zengindir. İlçede 2 radyo, birçok dergi ve üç tanesi günlük olmak üzere çeşitli gazeteler yayınlanmaktadır.
Yukarıda verdiğimiz ilçeler İstanbul ilinde en çok asayişsel problem yaşanan ilçeler olarak karşımıza çııyor. İstanbul'un en sinirli ve agresif ilçesi hangisi? Sorusuna cevap vermek gerekirse bu sorunun cevabı Esenyurt ilçesi olarak karşımıza çıkıyor.
